VERTEL ONS JE VERHAAL! HOE GING JE VAN PROFESSIONEEL SNOWBOARDER NAAR KUNSTENAAR?
Ik kwam op een punt in mijn snowboardcarrière waarbij ik een heleboel producten kreeg aangeboden van mijn sponsors. Ik besloot om alle ontwerpen voor deze producten zelf te maken, aangezien mijn twee voornaamste interesses tijdens mijn jeugd snowboarden en kunst waren. Langzaam maar zeker werd het design aspect in mijn werk dominant en ik realiseerde me dat ik daar het meest gepassioneerd over was. Dus belde ik al mijn sponsors om te zeggen dat ik ze dankbaar was voor de reis, maar ik ermee ging stoppen.
Ik ben gestopt met snowboarden en kreeg een plek in een illustratie/design-collectief in Oslo waar ik het probeerde te maken als illustrator. Daar realiseerde ik me al snel dat kunst me hetzelfde gevoel gaf als het snowboarden 15 jaar daarvoor. Dus ging ik me daarop focussen en begon met art shows, zowel in Noorwegen als daarbuiten, en dit ging steeds sneller. En nu ben ik een artiest die shows in galleries en musea doet en naar muziek luistert terwijl ik koffiedrink en schilder.
IN AL JOUW WERKEN GEBRUIK JE VVOORNAMELIJK DE STIPPELTECHNIEK. WAAROM?
Ik weet niet 100% zeker wat alle factoren zijn die daaraan hebben bijgedragen, maar ik weet wel dat ik per se zo goedkoop mogelijk een tekening van mist op een t-shirt wilde zeefdrukken. Het ontstond dus uit noodzaak. Mijn stippeltechniek is gebaseerd op dat ik het proces van ouderwets zeefdrukken onder de knie wilde krijgen. Vanaf dat moment heeft mijn schildertechniek meer betekenis gekregen, maar het meest belangrijk zijn de fantastische mogelijkheden die voor je open gaan wanneer je werkt met een beperkt palet: ik gebruik alleen zwart en stippen. Om Lao Tzu's Tao Te Ching te quoten: "te veel kleuren verblinden je ogen".